Przed 1939 rokiem w wiosce był wiatrak, kuźnia, drogeria, rzeźnik, stolarze, krawiec, szewc, piekarz. Dwa razy dziennie kursował dyliżans między dworcem w Sławnie, a pocztą w Jarosławcu, a w sezonie specjalne linie autobusowe.

Wiatrak stojący w pobliżu latarni (obecnie os. południe)

Wakacje spędzali tu znani artyści, m.in. ekspresjonista Karl Schmidt Rottluff, który utrwalił wiele widoków i scen rodzajowych wioski.

Wojska radzieckie wkroczyły do Jarosławca 9 marca 1945 roku. Po drugiej wojnie światowej Jarosławiec stał się modną miejscowością wypoczynkową. Wiele instytucji zaczęło budować tu swoje ośrodki, powstawały także pawilony gastronomiczno- handlowe o dość tuzinkowej architekturze. W miejscowości nie ma typowego portu rybackiego, a jest jedynie przystań rybacka, gdzie można kupić świeże ryby. Kutry są wyciągane na plaże przy pomocy mocnych, stalowych lin.

Plaża w Jarosławcu

Szkoła

We wsi istniała jednoklasowa szkoła. Ostatnim nauczycielem przed 1945 rokiem był Gustaw Ramlow. Obecnie szkoła składa się z podstawówki i gimnazjum. Posiada kilka budynków (w tym osobną stołówkę i salę gimnastyczną) oraz nowoczesny kompleks boisk sportowych, tzw. „orlik”.

Parafia

Mieszkańcy ewangelicy należeli do parafii w Rusinowie. Obecnie Jarosławiec posiada własny kościół, który należy do parafii Łącko.

Restauracja

Liczby po 1945 r.

Wieś liczy 32 gospodarstwa. Ludność:

• w 1950 roku - 291,
• w 1960 - 300,
• w 1970 - 308,
• w 1980 - 325,
• w 1990 - 350,
• w 2005 - 381.

Sołtysem jest Piotr Żuchowski (2012 r.).

Z dnia na dzień miejscowość się rozrasta. Jeszcze nie dawno w centrum Jarosławca można było zobaczyć pola i łąki. Dziś te puste miejsca wypełniły nowoczesne budynki – ośrodki i domy wczasowe. Wieś jest skanalizowana i posiada własną sieć wodociągową (razem z oczyszczalnią ścieków). Tworzone są nowoczesne drogi z asfaltu i kostki typu "polbruk".

Na podstawie artykułu z Szeptu Postomina nr 195 napisanego przez (jes).